Hibrit Eğitimde
Öğrenci Merkezli
Tasarım
eğitimin niteliğini arttırmak veya bir öğrenme problemine
çözüm getirmek amacıyla farklı teknolojilerden yararlanan
tasarımlara ihtiyaç duyulmaktadır. Dolayısıyla ders tasarımında
kullanılabilecek farklı teknolojilere yatırım yapılarak ders
tasarımı için kullanılabilecek araçlar çeşitlendirilmelidir. Örneğin;
ders içerisinde etkileşimi arttırmaya yönelik ya da öğrencilerin
ders içerisindeki gelişimini sistemli bir şekilde takip etmeye
yönelik değerlendirme araçlarına yatırım yapılabilir.
Özetle, teknolojinin eğitimde yaratması beklenen radikal
değişiklik korona virüs salgını ile beklenenden daha hızlı ve
erken gerçekleştiği söylenebilir. Bu nedenle artık eğitim yalnızca
yüz yüze sürdürülmeyecek bugün itibariyle öğrenme-öğretme
süreçlerinde teknolojinin çok daha etkin kullanıldığı, bilginin
değil bilginin nasıl öğrenileceğinin yollarının sunulduğu ve
öğrencinin merkezde olduğu hibrit eğitim ile ilerlenecektir. Etkili
bir hibrit eğitim için tüm eğitim paydaşlarının ihtiyaçları göz
önünde bulundurularak sistemli bir yol haritaları takip edilmesi
gerekmektedir.
KAYNAKLAR
Ackerman, A. S. (2008). Hybrid learning in higher education: Engagement strategies. College & University Media Review, 14(1), 145-158.
Arslan, S., Karahalilöz, O., Karagözoğlu, B., Yıldırım, E., Yaldız, T., Hanife, K. U. Ş., & Acar, S.Geleceğin okulları: Değişim kaçınılmaz mı? Academic Platform Journal of
Education and Change, 2(2), 201-216.
Cücük, E., Çırak K. S. ve Yıldırım, İ. (2018). Harmanlanmış öğrenmenin akademik başarı üzerindeki etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(3),
776-802.
Dorn, E., Panier, F., Probs, N. & Sarakatsannis (2020). Back to school: A framework for remote and hybrid learning amid COVID-19. 31 Ağustos 2020 tarihinde
https://www.mckinsey.com/industries/public-and-social-sector/our-insights/back-to- school-a-framework-for-remote-and-hybrid-learning-amid-covid-19#
adresinden erişildi.
Meydanlioglu, A., & Arikan, F. (2014). Eect of hybrid learning in higher education. International Journal of Social, Behavioral, Educational, Economic, Business
and Industrial Engineering, 8(5), 1-4.
Mossavar-Rahmani, F., & Larson-Daugherty, C. (2007). Supporting the hybrid learning model: A new proposition. MERLOT Journal of Online Learning and
Teaching, 3(1), 67-78.
• Esnek ortam: Hazırlanan online içerik her platformda ulaşılabilir olmalıdır.
• Tasarlanmış içerik (online ve sınıf içi): hem sınıf içi etkinlikler hem online içerikler birbirini
tamamlayacak şekilde ayrı ayrı tasarlanmalıdır.
• Eğitimci: Ters yüz öğrenme daha fazla zaman, bilgi ve efor gerektirir. Eğitimci hem sınıf içi
uygulamaları yönetip yönlendirmeli hem de online olarak öğrenciyi aktif tutmalı.
• Teknoloji: Teknoloji bu sürecin en önemli adımı olabilir. Hangi teknolojilerin kullanılacağı
açıklanmalıdır.
Ters yüz öğrenmenin yapısı incelendiğinde tam öğrenme modeli ile benzerlikler göze
çarpmaktadır. Tam öğrenme modeli programlı öğrenmeye dayanarak aşağıdaki ilkeleri de
içermektedir. Bu ilkeler ters yüz öğrenmede şu şekilde kullanılabilir.
• Küçük adımlar ilkesi: Online kısımda öğrencinin öğrenmesi gereken konuları anlamlı
bütünü oluşturacak şekilde küçük parçalara bölerek öğrenme kolaylaştırılabilir.
• Anında dönüt düzeltme, ipucu, pekiştireç ilkesi: Online kısımda yapılacak etkileşimli
içerikte kullanılabilir. Çünkü öğrencinin sınıfa konuyu öğrenerek gelmesi beklenmektedir.
• Bireysel hız: Öğrenci online kısımda konuyu kendi zamanına ve bireysel hızına göre öğrenir.
• Etkin katılım: Sınıf içi etkinlik ve uygulamalarda öğrenci öğrenme sürecinde daha aktiftir.
• Başarı ilkesi: Avantajları arasında yer alan öğrencinin derse karşı motivasyonu artması
maddesi ile bir tutum değişimi ve bunun sonucunda başarı başarıyı getirir düşüncesi yer
almaktadır.
Ters-yüz öğrenme yapısı gereği öğretmenlerin ya da eğitimcilerin başvuracağı/kullanmak
isteyecekleri bir model olarak görünmektedir. Modelin avantajları ve sınırlılıkları incelenerek
karar verilebilir.
Avantajları;
• Öğrencilerin kendi hızlarında öğrenmesine imkan sunma,
• İş birlikçi öğrenmeye fırsat sunma,
• Kişiliği ve tercih edilen öğrenme stilleri geleneksel eğitim ortamında performanslarını bozan
öğrencilere özel yarar sağlama
• Sınıfta “ödev” yapmak, öğretmenlere öğrenci zorluklarına daha iyi bir bakış açısı
kazandırma,
• Öğretmenler, öğrencilerin öğrenme ihtiyaçlarını ortaya çıktıkça karşılamak için daha kolay
bir şekilde özelleştirebilmesi ve güncelleyebilmesi,
• Öğretmenin sınıf zamanını daha etkili ve yaratıcı bir şekilde kullanabilmesi,
• Öğrencilerin öğrenme sürecine daha aktif olarak dahil olması,
• Öğrencilerin derse karşı motivasyonlarının artması,
• Öğrencilerin sınıf içinde bilimsel malzemelerle daha fazla vakit geçirmesi,
• Geleneksel moda göre öğrenme ve öğrenme deneyimi üzerinde daha büyük pozitif bir etki
(kendi kendini raporlamaya dayanarak)
• Öğretmenlerin sınıfta öğrencilerle daha fazla zaman geçirmesi,
• Öğrencilerin açık uçlu problemleri çözme yeteneklerini geliştirme,
• Öğrencilerin 21. yy. becerilerinin gelişimine katkı sağlama
Sınırlılıkları;
• Öğrenciler gerekli teknolojik imkânlara sahip olmayabilir.
• Öğrencilerin sınıf dışı aktivitelerinin kontrolü çaba ve zaman gerektirir.
• Öğrencilerin sınıf dışı aktiviteleri yapmama durumlarında sınıf içi etkinliklere katılım
gösteremeyebilirler ve bu durum öğrenmelerini olumsuz olarak etkilemektedir. Bunun yanı
sıra sınıf dışı etkinliklerde anında soru sorma seçeneği olmadığı için yanlış öğrenmeler
gerçekleşebilir.
• Bireysel öğrenmede yetersiz olan dezavantajlı öğrenciler, sınıf dışı etkinlikleri yaparken
zorlanabilirler.
• İçsel motivasyonu ve öz düzenleme becerisi düşük olan öğrenciler sınıf dışı etkinlikleri takip
etmekte güçlük çekebilirler.
• Öğrenciler bireysel olarak öğrenmeleri gerektiği için sınıf dışı çeşitli materyal hazırlamak çaba
ve zaman gerektirir.
Alan yazın incelendiğinde Türkiye’de ve dünyada yapılan uygulamalar genel olarak olumlu
sonuç verdiği yönünde olduğu görünmektedir. Sonuç olarak ters yüz öğrenme modeli
öğrenciyi derste daha etkin kılmak ve başarıyı artırmak için uygun bir model olarak görülebilir.
Ancak her ne kadar literatürde başarılı bir model olduğu belirtilse de iyi bir öğretim tasarımı
yapılmadığı sürece istenilen başarı yakalanmayacaktır. İçeriğe ve öğrenenlere uygun bir
tasarımla hem sınıf içi etkinlikleri hem de online içerikleri harmanlanarak sunulmalı ve
değerlendirilmelidir. Bu sürece öğretmen hazır olmalıdır.